Τα χημικά λιπάσματα είναι ελεύθερα για χρήση από όλους στον κόσμο ακαπό τις αρχές του περασμένου αιώνα. Η τάση αυτή έχει οδηγήσει σε μια άμεση αύξηση της απόδοσης των καλλιεργειών, με αποτέλεσμα την προώθηση του κέρδους για τους αγροτικούς παραγωγούς. Εν τω μεταξύ, τα τελευταία χρόνια σημειώνεται σοβαρή περιβαλλοντική ζημία λόγω της συνεχούς χρήσης αβλαβών λιπασμάτων και της υπερβολικής χρήσης χημικών λιπασμάτων. Η πρακτική των χημικών λιπασμάτων σχετίζεται με την ρύπανση των υδάτων και του εδάφους, με την απώλεια ωφέλιμων μικροοργανισμών και εντόμων και με αυτόν τον τρόπο - με τη συνολική μείωση της γονιμότητας του εδάφους. Αυτό παρακινεί τους σύγχρονους αγρότες βα δείχνουν ενδιαφέρον για τα βιολογικά προϊόντα, όπως τα οργανικά λιπάσματα, τα οποία προβλέπουν ένα πολύ υποσχόμενο μέλλον για τη μείωση των προβλήματα με την ποιότητα του εδάφους σε μια βέλτιστη απόδοση.
Η ΚΑΠ της ΕΕ ενθαρρύνει τη χρήση βιολογικών προϊόντων μαζί με τη βιολογική γεωργία. Παρέχει έως και 30% του προϋπολογισμού ως άμεση πράσινη πληρωμή για τους αγροτικούς παραγωγούς, διατηρώντας τις βιώσιμες γεωργικές πρακτικές. Επιπλέον, η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και η ζήτηση για γονιμότητα του εδάφους και βιολογικά τρόφιμα ενυαρρύνουν τις πωλήσεις στην αγορά.
Οι ευνοϊκές ρυθμίσεις, κυρίως στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, σκοπεστην ενθάρρυνση της ανάπτυξης της παγκόσμιας βιομηχανίας. Επίσης, εκτιμάται η αξίωση για υψηλή γεωργική παραγωγή, που αντιστοιχεί στις ανθρώπινες ανάγκες, προκειμένου να αποκτηθούν έσοδα από τη βιομηχανία. Επιπλέον, οι ασήμαντες δαπάνες για προϊόντα, παράλληλα με την πληγείσα βιολογική αγροτική οικονομία, θα προκαλέσουν τη ζήτηση από την οικονομία κατα την περίοδο 2016 - 2024.
Εν τω μεταξύ, η ευρωπαϊκή ζήτηση για καλή τροφή και καλή γεωργία αυξάνεται. Ο ανθρώπινος πληθυσμός, καθώς και οι αγρότες και οι πολίτες αναζητούν καινοτομίες και θα πρέπει να λάβουν καλύτερες πολιτικές στον τομέα των τροφίμων και της γεωργίας που βασίζονται σε αγροτο-περιβαλοντκές προσεγγίσεις.
Επί του παρόντος, οι δημιουργοί της πολιτικής της ΕΕ αναγνωρίζουν το διπλό ρόλο της βιολογικής γεωργίας: από τη μία πλευρά, είναι απαραίτητο να ικανοποιηθεί η ζήτηση προιόντων καλής ποιότητας από τους καταναλωτές και από την άλλη πλευρά πρέπει να να διασφαλστούν κάποια δημόσια αγαθά.
Όλα αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, τη διατήρηση και ανάκτηση της ποιότητας του νερού και του εδάφους, ως αποτέλεσμα των πρακτικών διαχείρισης της βιολογικής γεωργίας.
Η άποψη αυτή εμφανίζεται στις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν η βιολογική γεωργία καθορίστηκε με νόμο σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ.2092/91 της ΕΕ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι υποβοηθούμενες από τη βιολογική γεωργία πληρωμές για τη μετατροπή και τη συντήρηση καθιερώθηκαν στο πλαίσιο της ΚΑΠ.
Εν τω μεταξύ, η αναγνώριση της βιολογικής γεωργίας επεκτάθηκε και σε άλλους τομείς της πολιτικής της ΕΕ, όπως η έρευνα και ορισμένοι τομείς της προόδου της αγοράς.
Ωστόσο, σε πολλούς τομείς της πολιτικής εξακολουθεί να είναι σημαντική η ανάγκη να υποστηριχθεί το κλίμα για τις τοπικές και βιολογικές αλυσίδες τροφίμων. Οι πολίτες της ΕΕ υποστηρίζουν επίσης τις ευκαιρίες για τη βιολογική αγορά της ΕΕ που ανήλθε σε 20,8 δισεκατομμύρια ευρώ το 2012. Έτσι, ανεξάρτητα από τη ζήτηση και την κατανάλωση εκ μέρους των καταναλωτών σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η προσφορά βιολογικών τροφίμων δεν είναι αρκετή. Οι πολίτες της ΕΕ προτιμούν την παραγωγή βιολογικών τροφίμων και οι περισσότεροι αγροτικοί παραγωγοί θα πρέπει να ενθαρρύνονται να εφαρμόζουν τέτοιες μεθόδους, προκειμένου να παράγουν περισσότερα βιολογικά προϊόντα. Έτσι, οι ερευνητές και οι πολιτικοί τώρα αναγνωρίζουν τη δύναμη των αγροτο-περιβαλλοντικών πρακτικών και της καινοτομίας.
Έχει αποδειχθεί ότι το ευνοϊκό κλίμα είναι ζωτικής σημασίας για τη βιολογική γεωργία, και γι’αυτό οι αγρότες χρειάζονται την υποστήριξη του κοινού για τη χρήση αγροτο-οικολογικών μεθόδων που σχετίζονται με τις αυξημένες απαιτήσεις για τη παραγωγή βιολογικών προϊόντων. Ταυτόχρονα, θα πρέπει επίσης να λάβουν την υποστήριξη των πολιτικών για την ανάπτυξη αυτού του τομέα.
Εδώ δίδονται τα περιγράμματα μερικών ευκαιριών και προκλήσεων που επηρεάζουν τη νέα και και την υφιστάμενη πολιτική της ΕΕ για τα βιολογικά τρόφιμα και τη βιολογική γεωργία, και για τον γεωργικό τομέα και τον τομέα της βιομηχανίας τροφίμων, καθώς και τους τρόπους που μπορούν να κάνουν την Ευρώπη πιο οργανική.
The European Commission support for the production of this publication does not constitute endorsement of the contents which reflects the views only of the authors, and the Commission cannot be held responsi-ble for any use which may be made of the information contained therein.
