ΣΥΝΔΕΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

Συχνά στην τύρφη προστίθενται συνδετικά μέσα για να εξασφαλιστεί η ομοιομορφία της στην επικάλυψη των σπόρων. Συσσωματικοί παράγοντες που χρησιμοποιούνται στις παρούσες γεωργικές πρακτικές είναι διαφορετικά πολυμερή: πολυσακχαρίτες (όπως το αραβικό κόμμι ή η καρβοξυμεθυλκυτταρίνη), παράγωγα πολυαλκοολών ή καζεϊνικά άλατα. Σημαντικές προϋποθέσεις είναι:

• μη-τοξικές για τους σπόρους ή τους μικροοργανισμούς

• εύκολη διασπορά σε νερό

• προσφέρει καλύτερη πρόσφυση και επιβίωση των μικροοργανισμών πάνω στους σπόρους.

Χρησιμοποιούνται σε μεγάλο βαθμό χάρη στην ικανότητά τους να διατηρούν τη βιωσιμότητα των Rhizobia και των σπόρων των ψυχανθών. Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά για τους ακριβείς μηχανισμούς που είναι υπεύθυνοι για την παροχή αυξημένης αξιοπιστίας από αυτά τα πολυμερή. Ένα σημαντικό μειονέκτημα είναι ότι όταν εφαρμόζονται μαζί με αντιδραστήρια σύζευξης, στο φλοιό των σπόρων εναποτίθεται μεγάλη ποσότητα τύρφης, η οποία οδηγεί σε μεγαλύτερο χρόνο επαφής μεταξύ των βακτηρίων και των τοξικών ενώσεων του φλοιού.