Οι πολιτικές της ΕΕ στον τομέα των τροφίμων και της αγροτικής οικονομίας, προκαλούν το ενδιαφέρον για τη βιολογική γεωργία και οι πολιτικοί άρχισαν να εκτιμούν την πολυεπίπεδη σημασία των βιολογικών συστημάτων, των βιώσιμων τροφίμων και της γεωργίας.
Αυτό ξεκίνησε με τη δημιουργία υψηλής ποιότητας προϊόντων διατροφής και την παροχή δημόσιων αγαθών, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την προώθηση του γεωργικού τομέα και των αγροτικών οικονομιών. Ωστόσο, ακόμα χρειαζόμαστε ακόμα ένα συνεκτικό περιβαλλοντικό πλαίσιο της πολιτικής, με έναν συνδυασμό πολιτικών μέτρων, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν τα οφέλη που παρέχονται από τη βιολογική παραγωγή. Μετά την εφαρμογή μιας σειράς από δράσεις που προσδιορίζονται στο Σχέδιο Δράσης της ΕΕ για τα βιολογικά προϊόντα του 2004, όπως οι ειδικές προδιαγραφές για το βιολογικό κρασί και τις υδατοκαλλιέργειες, η κοινοποίηση της Επιτροπής για ένα νέο σχέδιο δράσης της ΕΕ το 2014 ήταν μια αποδεκτή πρωτοβουλία.
Η προσέγγιση που βασίζεται στις αρχές συνέβαλε στη στόχευση της βιολογικής παραγωγής, κοντά στις αρχές που καθορίζονται στον κανονισμό, ενισχύοντας παράλληλα τα πρότυπα. Παρ’όλα αυτά, λήφθηκε υπόψη το γεγονός ότι, αν αυτό οδηγήσει σε μια ανάγκη να αλλάξουν τα μέτρα για την κινητικότητα ή την απαλλαγή της διάθεσης των κρατών μελών, η προσέγγιση αυτή δεν θα ήταν κατάλληλη για το σκοπό και θα μπορούσε να περεμποδίσει τη σταθερή πρόοδο της βιολογικής γεωργίας. Σωστά ελήφθη υπόψη η πραγματικότητα του τομέα στα διάφορα κράτη μέλη και στις περιφέρειες. Ενώ ορισμένες αλλαγές δεν ήταν πλέον αναγκαία, άλλες αλλαγές έπρεπε να συμπεριληφθούν, σύμφωνα με την αύξηση των προτύπων που ο βιολογικός τομέας έχει προτείνει λόγω του κανονισμού. Εξάλλου, η άμεση κατάργηση όλων των εξαιρετικών κανόνων που κρίνονται αναγκαίοι σήμερα, κάποιοι από αυτούς παραμένουν ζωτικής σημασίας για ορισμένους παραγωγικούς τομείς και ορισμένες γεωγραφικές περιοχές όπου ο βιολογικός τομέας βρίσκεται ακόμα στο αρχικό στάδιο.
Για το λόγο αυτό, χρειάζεται ένας συνδυασμός διαφορετικών τρόπων εξασφάλισης μιας άνετης σύνδεσης μεταξύ των θεμελιωδών αρχών της βιολογικής γεωργίας, καθώς και συνεχούς προόδου και διεύρυνσης του ευρωπαϊκού τομέα των βιολογικών προϊόντων.
Οι αλλαγές, όπως η εισαγωγή συστημάτων ομαδικής πιστοποίησης (τα οποία επί του παρόντος γίνονται δεκτά μόνο σε αναπτυσσόμενες χώρες εκτός Ευρώπης) ή η απαίτηση να μετρούν οι επεξεργαστές και οι εμπόροι τα περιβαλλοντικά αποτελέσματα των δικών τους δραστηριοτήτων, αποτελούν ευκαιρίες.
Για παράδειγμα, τα συστήματα πιστοποίησης ομάδων στην ΕΕ θα μπορούσαν να επιτρέψουν στις ομάδες μικρών αγροτών να πάρουν την πιστοποίηση ως ξεχωριστές μονάδες, και με αυτόν τον τρόπο θα μειωθεί το γραφειοκρατικό βάρος της πιστοποίησης· οι υψηλότερες απαιτήσεις για τις περιβαλλοντικές επιδόσεις των επεξεργαστών θα μπορούσαν να βασίζονται στα πρότυπα βιωσιμότητας που παρέχονται από τους παραγωγούς βιολογικών προϊόντων και τους κτηνοτρόφους, προκειμένου να μετακινηθούν τα βιολογικά τρόφιμα της ΕΕ, σε ευρύτερη έννοια της αειφορίας.
Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 834/2007 αποτελεί σημαντικό κινητήριο τροχό του τομέα της βιολογικής γεωργίας στην Ευρώπη. Ο νέος κανονισμός θα πρέπει να συνεχίσει να στηρίζει την ανάπτυξη του τομέα, η οποία δίνει τη δυνατοτότητα για μια προσέγγιση προσανατολσιμένη προς τη διαδικασία που θα δώσει πρόοδο των προτύπων προς την κατέυθυνση των βασικών αρχών της βιολογικής γεωργίας. Οι καταναλωτές και οι παραγωγοί θα πρέπει να συνεργαστούν στενά, για να στηρίξουν την ανάπτυξη του τομέα, ενώ το πλαίσιο της ΕΕ και των εθνικών πολιτικών θα συμβάλλει σε αυτή τη δυναμική μέσα από νέα σχέδια δράσης σε επίπεδο της ΕΕ όσο και σε εθνικό επίπεδο.
Αυτό θα πρέπει να ενθαρρύνει την πρόοδο στην ανάπτυξη του τομέα της βιολογικής γεωργίας έως το 2020. Τα προσδιορισμένα αποτελέσματα του σχεδίου δράσης του 2004 δίνουν επίσης ώθηση στην ανάπτυξης σε σχέση με την εφαρμογή του πλαισίου της περιβαλλοντικής πολιτικής σε επίπεδο της ΕΕ. Αυτό περιλαμβάνει και μια περιγραφή των επιτευγμάτων καθώς και αξιολόγηση των θεμάτων που πρέπει να εκπληρωθούν.
Για παράδειγμα, θεωρείται ότι είναι απαραίτητες καλύτερες επαφές μεταξύ των εθνικών αλληλένδετων δράσεων και των εθνικών και περιφερειακών ΠΑΑΠ, όπως αναφέρεται στη Δραστηριότητα 6 του Σχεδίου Δράσης του 2004. Με αυτόν τον τρόπο θα υποστηρίζεται η ύπαρξη μιας σημαντικής συμφωνίας για τα πολιτικά πλαίσια για τον τομέα των βιολογικών προϊόντων στα κράτη μέλη (Sanders et al., 2011). Αυτός είναι ένας τομέας στον οποίο πρέπει να εργαστούμε όλο και περισσότερο για να επικεντρωθεί η βιολογική γεωργία στα νέα ΠΑΑΠ έως το 2020.
Με αυτόν τον τρόπο πρέπει να αναπτυχθούν πρόσθετα και συμπληρωματικά σχέδια δράσης της ΕΕ και των εθνικών αρχών δράσης, έτσι ώστε να επιτευχθούν τα σωστά αποτελέσματα στα κράτη μέλη και στις περιφέρειες. Ως εκ τούτου, όλα τα σχέδια δράσης έως το 2020 θα πρέπει να υποστηριχθούν πλήρως από όλα τα πολιτικά πλαίσια της ΕΕ.
Από την άποψη αυτή, αυτά θα πρέπει:
The European Commission support for the production of this publication does not constitute endorsement of the contents which reflects the views only of the authors, and the Commission cannot be held responsi-ble for any use which may be made of the information contained therein.
