ΒΙΟ-ΛΙΠΆΣΜΑΤΑ - ΟΡΙΣΜΌΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΈΣ ΈΝΝΟΙΕΣ.

Η ολοένα και αυξανόμενη ζήτηση για ασφαλή και υγιεινά τρόφιμα και οι ανησυχίες για την περιβαλλοντική μόλυνση οδήγησαν στη δημιουργία και την ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας. Είναι παγκοσμίως σημαντική προτεραιότητα στον τομέα της φυτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, η οποία προάγει και ενισχύει την υγεία του αγροτικού οικοσυστήματος, συμπεριλαμβανομένης της βιοποικιλότητας, τους βιολογικούς κύκλους και τη βιολογική δραστηριότητα του εδάφους. Η βιολογική γεωργία βασίζεται στην ανάπτυξη και την εφαρμογή των Βιο-λιπασμάτων και των φυτικών δυναμωτικών. Η χρήση των χημικών λιπασμάτων σε μεγάλη ποσότητα έχει οδηγήσει σε πολλαπλή αύξηση της παραγωγικότητας των γεωργικών προϊόντων, αλλά έχουν επίσης αρνητικές επιπτώσεις στο έδαφος. Συνεχής και υπερβολική χρήση χημικών λιπασμάτων και άλλων αγροχημικών προϊόντων για την αύξηση της απόδοσης μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη νερού στο έδαφος και στην εξάντληση των θρεπτικών συστατικών του εδάφους ,που τελικά οδηγεί σε μείωση της παραγωγής .Το πρόβλημα αυτό θα μπορούσε να ξεπεραστεί με τη χρήση μιας διαφορετικής τεχνολογίας για την παραγωγή με ποικίλα βιο-λιπάσματα. Τα βιο-λιπάσματα από μικροοργανισμούς που μπορούν να αντικαταστήσουν τα χημικά λιπάσματα, είναι λιγότερο δαπανηρά και είναι πιο φιλικά προς το περιβάλλον από τα χημικά λιπάσματα. Η παγκόσμια αγορά για βιολογικά αγροτικά προϊόντα σήμερα αποτιμάται σε περίπου US $ 30 δις. με ρυθμό ανάπτυξης περίπου 8 τοις εκατό. Σχεδόν 22 εκατομμύρια εκτάρια γης καλλιεργούνται με βιολογικά. Η βιολογική καλλιέργεια αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 1 τοις εκατό των συμβατικών καλλιεργειών στον κόσμο και περίπου το 9 τοις εκατό του συνόλου των γεωργικών εκτάσεων. Βιο-λιπάσματα ή πιο σωστά «Μικροβιακοί εμβολιασμοί» στην κυριολεξία, δεν είναι τα λιπάσματα, τα οποία δίνουν άμεσα στα φυτά θρεπτικά. Αντιπροσωπεύουν φυσικές και οργανικές συνθέσεις οι οποίες περιέχει ζωντανά ή λανθάνοντα κύτταρα ωφέλιμων μικροοργανισμών του εδάφους τα οποία μετά την προσθήκη στο σπόρο, στην επιφάνεια του φυτού η στο έδαφος, αποικίζουν το ριζόστρωμα ή το εσωτερικό του φυτού και προωθούν την ανάπτυξη, με την αύξηση της προσφοράς ή της διαθεσιμότητας των βασικών θρεπτικών συστατικών για το φυτό ξενιστή. Ο εμβολιασμός με ωφέλιμους μικροοργανισμούς του εδάφους είναι μια πολλά υποσχόμενη μέθοδος για την αύξηση της γονιμότητας του εδάφους, επειδή με αυτόν τον τρόπο διευκολύνουν την προσβασιμότητα των φυτών σε μια σειρά από σημαντικά στοιχεία όπως άζωτο, φώσφορο και κάλιο. Αποτέλεσμα είναι η χρήση των συνθετικών λιπασμάτων να μειωθεί σημαντικά. Στην παγκόσμια βιβλιογραφία υπάρχουν αποδείξεις ότι οι αποδόσεις των φυτών που έχουν εμβολιαστεί με μικροοργανισμούς, έχουν αυξηθεί. Μικροοργανισμοί (βακτήρια, μύκητες μυκορριζα και φύκια) είναι τα ζωντανά συστατικά του εδάφους. Οι δραστηριότητές τους που σχετίζονται με τη γονιμότητα του εδάφους και την θρέψη των φυτών ποικίλουν. Επηρεάζουν τη δομή του εδάφους, τη δυναμική των θρεπτικών συστατικών σε αυτό, συμμετέχουν στην θρέψη των φυτών και να αυξάνουν την αντοχή τους σε παθογόνα εδάφους.

Οι μικροοργανισμοί αυτοί είναι υπεύθυνοι για τη διαδικασία της σταθεροποίησης του αζώτου, τη διαλυτοποίηση αδιάλυτων φωσφορικών εδάφους, τη μετατροπή της σύνθετης οργανικής βιομάζας σε διαλυτές ενώσεις που χρησιμοποιούνται από τα φυτά για τη σύνθεση συστατικών απαραίτητων για την ανάπτυξη, όπως αμινοξέα, βιταμίνες, κλπ Υπάρχουν 17 μη βασικά -μεταλλικά και ανόργανα στοιχεία που απαιτούνται για τη σωστή ανάπτυξη των φυτών. Η απουσία οποιουδήποτε αυτών των θρεπτικών ουσιών, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του φυτού και ίσως μόνιμη βλάβη. Τα τρία βασικά θρεπτικά είναι άνθρακας (C), υδρογόνο (Η) και το οξυγόνο που παραλαμβάνεται από την ατμοσφαιρική διοξειδίου του άνθρακα και νερό. Τα ανόργανα στοιχεία (μακροστοιχεία), πρωτογενή συστατικά (άζωτο, φώσφορο και κάλιο) που απαιτούνται στις μεγαλύτερες ποσότητες είναι πιθανότερο να υπάρχουν σε μικρό ποσοστό σε γεωργικά εδάφη. Τα δευτερογενή συστατικά (ιχνοστοιχεία), όπως Mg, S, Zn, Mn, Fe και Cu χρειάζονται σε μικρότερες ποσότητες, και συνήθως βρίσκονται σε επάρκεια, και ως εκ τούτου δεν περιορίζουν την ανάπτυξη των καλλιεργειών. Τα ιχνοστοιχεία (Β, Μο, CI, Ni) που απαιτούνται σε πολύ μικρές ποσότητες μπορεί να είναι τοξικά για τα φυτά εάν βρεθούν σε περίσσεια .Το Πυρίτιο (Si) και το νάτριο (Na) μερικές φορές θεωρούνται απαραίτητα θρεπτικά συστατικά των φυτών, αλλά λόγω συνεχούς παρουσίας τους στο έδαφος, ποτέ δεν είναι στο αρχικό ανεφοδιασμό με λιπάσματα. Οι μικροοργανισμοί βοηθούν τα φυτά να απορροφούν από μόνα τους μια μεγαλύτερη ποσότητα των θρεπτικών ουσιών τα οποία, ακόμη και αν υπάρχουν στο έδαφος, σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μπορεί να αφομοιωθεί από τα φυτά, επειδή είναι σε αδιάλυτη μορφή.

Επί του παρόντος, τα βιο-λιπάσματα παρέχονται στους γεωργούς σαν εμβόλια φορέως ή σαν ένα υγρό σκεύασμα ως εναλλακτική τεχνολογία, η οποία έχει περισσότερα πλεονεκτήματα από τα εμβόλια φορείς.